در حالی که اتحادیه اروپا و اوکراین هر دو با چالش صنعتی‌زدایی مواجه هستند، دلایل این پدیده در هر یک از این مناطق متفاوت است. اتحادیه اروپا کاهش سهم تولید صنعتی در تولید ناخالص داخلی را از ۱۵.۲% در سال ۲۰۱۸ به ۱۴.۰% در ۲۰۲۴ تجربه کرده است که ناشی از رقابت جهانی، افزایش هزینه‌های انرژی (به‌ویژه پس از محدودیت‌های اعمال‌شده بر سوخت‌های روسی) و مقررات سخت‌گیرانه است. در مقابل، اوکراین از دهه ۱۹۹۰ با صنعتی‌زدایی روبرو بوده است و تهاجم نظامی روسیه این وضعیت را تشدید کرده است. تولید صنعتی اوکراین در سال ۲۰۲۲ نسبت به قبل از جنگ ۳۶.۷% کاهش یافته و خسارات وارده به دارایی‌های صنعتی به میلیاردها دلار رسیده است.

با این حال، این چالش‌های مشترک، فرصتی برای ایجاد یک مشارکت استراتژیک میان این دو منطقه فراهم می‌کند.

اوکراین می‌تواند به عنوان یک پایگاه صنعتی جدید برای اروپا عمل کند و منابعی از قبیل برق ارزان، مواد معدنی حیاتی (مانند لیتیوم و تیتانیوم) و همچنین مکانی برای تولیدات انرژی‌بر که در اتحادیه اروپا به دلیل هزینه‌های بالا مقرون‌به‌صرفه نیستند، فراهم کند.

از طرفی، اتحادیه اروپا می‌تواند نقش سرمایه‌گذار، شریک فناوری و بازار فروش را برای بازسازی و توسعه صنعتی اوکراین ایفا کند.

این همکاری دو جانبه می‌تواند وابستگی هر دو طرف به تامین‌کنندگان خارجی (به‌ویژه در مواد معدنی حیاتی و نیمه‌هادی‌ها) را کاهش داده و یک مدل اقتصادی مقاوم‌تر در برابر رقابت جهانی و بحران‌های ژئوپلیتیک ایجاد کند. لازم به ذکر است که موفقیت این طرح بستگی زیادی به پایان یافتن درگیری‌ها و برقراری صلح و امنیت در اوکراین دارد.