مصرف فولاد در چین روندی نزولی را تجربه می‌کند. پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که سهم این کشور از مصرف جهانی فولاد، از حدود ۴۹٪ در سال ۲۰۲۴، تا سال ۲۰۵۰ به ۳۱٪ کاهش یابد. این تغییر ساختاری، نشان‌دهنده دگرگونی در اقتصاد چین و حرکت به سمت رشد کمتر متکی به زیرساخت‌های سنگین است.

عوامل موثر در کاهش تقاضای فولاد در چین:

• بخش مسکن و املاک: رکود ادامه‌دار در این بخش، به عنوان یکی از محرک‌های اصلی مصرف فولاد، منجر به کاهش تقاضا شده است.

• مازاد تولید: چین با چالش جدی مازاد تولید مواجه است که پیش‌بینی می‌شود در سال ۲۰۲۵ به ۵۰ میلیون تن و در بلندمدت به بیش از ۳۵۰ میلیون تن برسد.

بازارهای نوظهور در صنعت فولاد:

همزمان با کاهش تقاضا در چین، کشورهایی مانند هند، مناطق جنوب شرق آسیا، خاورمیانه و شمال آفریقا به کانون‌های جدید رشد در صنعت فولاد تبدیل شده‌اند.

• هند: این کشور در حال تثبیت موقعیت خود به عنوان یک بازیگر مهم در تقاضای فولاد است. با اجرای پروژه‌های زیرساختی دولتی، توسعه شهری و گسترش تولید، انتظار می‌رود تقاضای فولاد در هند تا سال ۲۰۵۰ با نرخ رشد مرکب سالانه ۴-۵٪ افزایش یابد و سهم آن از تقاضای جهانی از ۸٪ به ۲۱٪ برسد.

• جنوب شرق آسیا: این منطقه نیز با رشد قابل توجهی روبرو است و پیش‌بینی می‌شود سهم آن از تقاضای جهانی تا سال ۲۰۵۰ به دو برابر افزایش یابد و به ۱۰٪ برسد.

این تحولات، ساختار تولید فولاد جهانی را نیز تحت تاثیر قرار خواهد داد. هند در مسیر تبدیل شدن به دومین تولیدکننده بزرگ فولاد جهان تا سال ۲۰۵۰ قرار دارد، در حالی که چین، با وجود حفظ جایگاه اول، با چالش مازاد ظرفیت و نیاز به نوسازی زیرساخت‌ها روبرو است.