با وجود سیلاب‌های شدید تابستان در نقاط مختلف جهان، بسیاری از مناطق پرجمعیت زمین با کمبود آب مواجه هستند. این بحران می‌تواند همه جنبه‌های زندگی انسان، از کشاورزی تا ژئوپلیتیک، را تحت تأثیر قرار دهد و زمان آن رسیده که آن را یک وضعیت اضطراری بدانیم.

بر اساس برخی گزارشات، داده‌های ماهواره‌ای نشان می‌دهد که از سال ۲۰۰۲، قاره‌ها با سرعت نگران‌کننده‌ای آب شیرین خود را از دست داده‌اند. مناطق خشک جهان با سرعتی بیشتر از مناطق مرطوب شدن زمین خشک می‌شوند و در حال گسترش هستند:

• آلاسکا تا بخش‌های وسیعی از کانادا

• جنوب غربی ایالات متحده و آمریکای مرکزی

• از اروپا تا چین و مالزی

تقریباً سه‌چهارم جمعیت جهان (حدود ۶ میلیارد نفر) در مناطقی زندگی می‌کنند که آب شیرینشان کاهش یافته است.

علل اصلی این روند، گرمایش جهانی، مدیریت نادرست انسانی، فعالیت های صنعتی و مصرف بالای منابع است. این موارد خشکسالی‌ها را طولانی‌تر و شدیدتر کرده و تبخیر آب از زمین را افزایش می‌دهد. مهمترین عامل خشک شدن قاره‌ها، کاهش آب‌های زیرزمینی است و مراکز داده و کشاورزی با مصرف بی رویه آب، فشار زیادی روی منابع آبی وارد می‌کنند.

خشک شدن زمین اثرات چندجانبه دارد:

• کشاورزی: تهدید میلیون‌ها نفر به گرسنگی

• تجارت و قیمت‌ها: افزایش قیمت مواد غذایی و کاهش حمل‌ونقل دریایی

• انرژی: کاهش تولید برق آبی و قطعی‌های برق

• ناامنی و مهاجرت: کمبود آب و غذا باعث افزایش درگیری‌ها و مهاجرت‌ها می‌شود

راهکارهای حل این بحران شامل کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی و کند کردن گرمایش زمین، کاهش مصرف محصولات پرآب مانند گوشت گاو، تولید محصولات مقاوم در برابر خشکسالی، کاهش مصرف آب در صنعت و مراکز داده و بازسازی مناطق مرطوب و ذخیره آب باران است.

باید آب شیرین را به عنوان یک منبع محدود در نظر بگیریم و مدیریت پایدار آن را آغاز کنیم.

منبع: Japan Times (با ویرایش و تلخیص توسط قشم آهن)