قشم آهن – موج جدید افزایش تولید نفت خارج از اوپک و اوپک+ در سال‌های آینده، عمدتاً از سمت آمریکای جنوبی هدایت خواهد شد. بر اساس گزارش‌های تحلیلی، کشورهایی نظیر برزیل، گویان، سورینام و میدان شیل «وَکا موئرتا» در آرژانتین، به عنوان اصلی‌ترین منابع عرضه کم‌هزینه و رقابتی نفت تا سال 2030 شناخته می‌شوند.

این گزارش‌ها پیش‌بینی می‌کنند که تقاضای جهانی برای نفت در دهه 2030 به حدود 107 میلیون بشکه در روز برسد و تا دهه 2040 در سطحی بالاتر از 100 میلیون بشکه در روز باقی بماند. سپس، تا سال 2050 به نزدیک 75 میلیون بشکه در روز کاهش یابد. در این دوره، نقش تولیدکنندگان خارج از اوپک+ برای حفظ تعادل بازار از اهمیت ویژه‌ای برخوردار خواهد بود، به خصوص با توجه به کاهش سرعت رشد تولید شیل در آمریکا.

برآوردها نشان می‌دهند که حدود 60 درصد ظرفیت جدید تولید نفت تا سال 2030 از سوی تولیدکنندگان غیر اوپک+ تأمین می‌شود و سهم عمده آن به آمریکای جنوبی اختصاص دارد. در این میان، برزیل با توسعه میادین فراساحلی آب‌های فوق‌عمیق «پره‌سالت» و راه‌اندازی واحدهای جدید شناور تولید و ذخیره‌سازی (FPSO)، جایگاه برجسته‌ای را به خود اختصاص داده است. میدان «بوزیوس» به تنهایی در یک ماه سال 2025، رکورد تولید 800 هزار بشکه در روز را ثبت کرده است.

در گویان، تولید نفت از بلوک «استابروک» به سرعت افزایش یافته و با راه‌اندازی سکوهای جدید تولید، این کشور در آستانه رسیدن به تولید روزانه بالای یک میلیون بشکه تا سال 2027 قرار دارد. این میزان تولید، گویان را به یکی از تولیدکنندگان بزرگ نفت در مقایسه با جمعیت خود تبدیل خواهد کرد.

همزمان، میدان شیل وکا موئرتا در آرژانتین با تولید بیش از 447 هزار بشکه در روز، در حال حاضر بخش اصلی تولید نفت این کشور را تشکیل می‌دهد. این میدان با ذخایر قابل بازیافت بیش از 16 میلیارد بشکه، نقش مهمی در اقتصاد انرژی آرژانتین ایفا می‌کند. با این حال، محدودیت‌های انتقال و زیرساختی باعث کاهش سرعت افزایش حفاری شده است. در بخش گاز نیز، تولید از همین حوضه به بیش از 2.1 میلیارد فوت‌مکعب در روز رسیده و دولت آرژانتین در حال اجرای یک طرح چندمرحله‌ای برای صادرات LNG و تبدیل‌شدن به یک بازیگر مهم در بازار جهانی گاز است.

با وجود ظرفیت بالای تولید، ریسک‌های سیاسی، مالی و اجرایی می‌توانند زمان‌بندی پروژه‌ها را با تأخیر مواجه کنند. با این حال، تجربه عملیاتی و هزینه‌های رقابتی میادین فراساحلی آمریکای جنوبی، این منطقه را در دهه پیش رو به یکی از محورهای اصلی عرضه نفت جهان تبدیل خواهد کرد.