قشم آهن – بررسی‌ها نشان می‌دهد کاهش قابل توجه سرمایه‌گذاری‌های داخلی و خارجی در چین، صرفاً یک رکود کوتاه‌مدت اقتصادی نیست، بلکه ریشه در تغییرات بنیادین در سیاست‌گذاری و ساختار اقتصادی این کشور دارد.
به‌نظر می‌رسد، شرکت‌های خارجی و کسب‌وکارهای چینی در سال‌های اخیر با ابهامات فزاینده‌ای در مورد آینده رشد، قوانین نظارتی و رویکرد دولت مواجه شده‌اند که این امر تمایل آن‌ها به سرمایه‌گذاری را کاهش داده است.

به‌طور مشخص، تمرکز دولت پکن بر «کنترل سیاسی» و اعمال محدودیت بر بخش خصوصی – به‌ویژه در صنایع فناوری و آموزش – سیگنال روشنی به فعالان بازار ارسال کرده است مبنی بر اینکه سودآوری می‌تواند در هر لحظه تحت‌تأثیر تصمیمات دولتی قرار گیرد.
این وضعیت موجب شده است که بسیاری از کارآفرینان و سرمایه‌گذاران به‌جای توسعه فعالیت‌های تجاری خود، به حفظ دارایی‌ها و کاهش ریسک روی آورند.

علاوه بر این، فشارهای خارجی نیز نقش بسزایی ایفا می‌کنند. تشدید رقابت استراتژیک بین چین و آمریکا و محدودیت‌های اعمال‌شده بر فناوری‌های حیاتی مانند نیمه‌هادی‌ها، باعث افزایش عدم اطمینان در تجارت و زنجیره‌های تأمین تولید شده است.
در نتیجه، شرکت‌های چندملیتی در حال انتقال برنامه‌های توسعه خود به سایر کشورهای آسیایی نظیر هند، ویتنام و مالزی هستند.

در داخل چین، رکود در بازار مسکن، بدهی‌های سنگین دولت‌های محلی و روند پیری جمعیت به عنوان عوامل ساختاری مطرح شده‌اند که مانع از بازگشت چین به نرخ‌های رشد بالا می‌شوند.

در مجموع: «کاهش سرمایه‌گذاری در چین، یک پدیده موقت نیست؛ بلکه نشانه تغییر جهت اعتماد است.»

منبع: اکونومیست (با تلخیص و اضافات)

تحلیل قشم آهن از تاثیر کاهش سرمایه‌گذاری چین بر بازار فولاد ایران

کاهش سرمایه‌گذاری در چین و تبعات ناشی از آن می‌تواند تاثیرات قابل توجهی بر بازار فولاد ایران داشته باشد. کاهش تقاضا در چین، بزرگترین مصرف‌کننده فولاد جهان، می‌تواند منجر به کاهش قیمت جهانی فولاد شود. این امر می‌تواند به نفع واردکنندگان فولاد در ایران باشد، اما تولیدکنندگان داخلی را با چالش‌هایی مواجه می‌کند. همچنین، تغییرات در زنجیره تامین جهانی و انتقال سرمایه‌گذاری‌ها به سایر کشورها می‌تواند فرصت‌هایی را برای تولیدکنندگان ایرانی برای توسعه صادرات و افزایش سهم بازار فراهم کند.